Yalnızlık; herkese göre göreceli bir kavram bence. Kimileri "yalnızlık Allah'a mahsustur" der. Ee Dünyada 7 milyar insanla ve milyonlarca cins hayvan ve bitkiyle yaşayınca kimse yalnız kalamaz gibi görünüyor.
Bir arkadaşım da "yalnız doğdum,yalnız öleceğim derdi".Tabi bunu aslında ilgilendiği ama ilgilenmiyormuş gibi görünmek istediği olaylar veya insanlara karşı söylerdi.Bu yalanına hiçbir zaman inanmadım çünkü bunu kendine bir savunma mekanizması gibi gördüğünü düşünürdüm.
Doğduğunda dünyaya gözünü ilk açan,havayı ciğerlerine ilk çeken sen olabilirsin ama düşünsenize ameliyathanede ve bekleme salonunda bir ordu vardır.:)Anne, baba, babaanne,kardeş,teyze...seni uzun bir süre yalnız bırakmazlar.Yani yanlız doğmazsınız.Sonra okulda öğretmen ve bir sürü arkadaş.Zamanla bu durum eksilerek veya artarak devam eder.Hayatın bizden kimleri alıp götüreceğini hiçbir zaman bilemeyiz..Zaten bilseydik yaşayamazdık heralde..Eh ölürkende illa birileri olur heralde:)
Ben hayatımda birçok sevdiğim saydığım insanla çok güzel zamanlar geçirdim.Zaman zaman kırgınlıklar,kızgınlıklar ve yollar girdi araya.Ama aile dediğin,dost dediğinle bu nedenler zamanla hep aşıldı.
Benim büyük bir ailem var ve ne zaman kendimi yalnız hissetsem bir telefon kadar yakınımdalar ve hatta her an yüreklerindeyim biliyorum:D
Yine de bazen yalnız kalmayı çok severim ve bunu özellikle ayarlamaya çalışırım.Evde miskinlik yapmak, yalnız kahve keyfi(ki arkadaşlarımla da bi o kadar severim),deniz kenarında oturup öylece enginleri izlemek.Bakmayın birçok insan yalnızlıktan korkar ve şikayet eder ama bence bunu zaman zaman da herkes ister diye düşünüyorum yanılıyor muyum?
Şimdi bu kadar yalnızlık demişken bloğun adı niye "tektenyalnızım" diye sorarsanız yalnızlığı zaman zaman sevmemden ya da yanlız olmamdan değil. Bu eşimin yıllar önce yaptığı bir şaka.İçeriğini anlatmıcam ama çok güldüğümüz bir anımızdır.Hayatımdaki herşey onunla bağdaştığı için blog da ikimizin olsun istedim :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder